Leczenie przewlekłych ran i owrzodzeń
Ludzki organizm ma naturalną zdolność gojenia ran, gdy jednak warunki gojenia zostaną poważnie zaburzone, rana lub owrzodzenie przechodzi w postać przewlekłą- czyli taką, która nie ma skłonności do gojenia.
Od początku mojej pracy zawodowej specjalizuję się w gojeniu przewlekłych ran i owrzodzeń. Większość ran można leczyć ambulatoryjnie, czasem jednak pacjent wymaga hospitalizacji, terapii podciśnieniowej VAC, terapii opatrunkami biologicznymi z użyciem larw i przeszczepu skóry.
Czemu rany przechodzą w fazę przewlekłą? Według moich obserwacji najczęstszą przyczyną jest niewłaściwe gojenie ran w fazie ostrej, które paradoksalnie nie pozwala ranom się zagoić i powoduje przejście rany w fazę przewlekłą bez tendencji do gojenia.
Gojenie rany to proces złożony, należy spełnić kilka warunków: zapewnić właściwe ukrwienie okolicy rany, ograniczyć infekcję rany i wreszcie zastosować odpowiedni opatrunek specjalistyczny pozwalający utrzymać właściwa wilgotność rany. Spełnienie tych warunków daje szanse na zapoczątkowanie procesu gojenia, którego długość zależy od rozległości rany, okresu jej istnienia i dyscypliny pacjenta
Większość ran przewlekłych można z powodzeniem goić ambulatoryjnie. Niektóre jednak wymagają pobytu pacjenta w oddziale chirurgicznym. Od wielu lat specjalizuję się w gojeniu trudnych ran, w swojej praktyce stosuję opatrunki podciśnieniowe, opatrunki biologiczne z larwami błonkoskrzydłych oraz przeszczepy skóry.
Każda rana jest inna, każda wymaga innej strategii leczenia. Zapraszam na konsultację
Zespół stopy cukrzycowej
Wieloletnia, niewłaściwie leczona cukrzyca prowadzi do nieodwracalnych zmian degeneracyjnych nerwów. najczęściej stóp i dłoni. To z kolei prowadzi do rozwoju zespołu tak zwanej stopy cukrzycowej z jej dramatycznymi następstwami
Stopa cukrzycowe to stopa neurogenna. Często błędnie jest łączona z niedokrwieniem stóp. Niedokrwienie kończyn i zespół stopy cukrzycowej to dwie zupełnie odmienne jednostki chorobowe, wymagają całkowicie odmiennego postepowania, również rokowanie jest inne.
U podstawy stopy cukrzycowej leży uszkodzenie przez utrzymujący się podwyższony poziom glukozy w surowicy krwi nerwów czuciowych i ruchowych w stopie. Ukrwienie w stopie cukrzycowej często jest dobre lub zadowalające, jednak brak czucia powoduje, że pacjenci nie reagują na drobne rany, modzele i otarcia.
Pacjenci ze stopą cukrzycową obciążają stopy mimo niewygodnego obuwia, nie usuwając modzeli i odcisków gdyż ich nie czują. Konsekwencją tego są rany tworzące się najczęściej w punktach największego nacisku stopy- czyli u podstawy I i V palca. Rany nie mają tendencji do gojenia, głównie dlatego, że tworzą się w pobliżu stawów śródstopno-paliczkowych i często są z nimi połączone.
Każdy pacjent z cukrzycą powinien zgłosić się do lekarza specjalisty nie tylko gdy zauważył ranę na swojej stopie, ale zwłaszcza przez jej wystąpieniem. Tylko właściwa pielęgnacja stóp pozwoli zminimalizować ryzyko powstania ran i w konsekwencji amputacji.
Jeśli jesteś cukrzykiem, bez względu na to czy masz ranę na stopie, czy jeszcze nie, zapraszam na konsultację.
